നിന്‍റെ വായ നീ മൂടി കെട്ടുക
അതിന്‍റെ ശബ്ദം മൗനമായിരിക്കട്ടെ
എന്നിലേക്ക്‌ തുറന്നിട്ട കണ്ണുകള്‍
നിന്നിലേക്ക്‌ തന്നെ തിരിച്ചെടുക്കുക
ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന
നിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ അസഹ്യമാകുന്നു
എന്‍റെ വഴികളെ പിന്തുടര്‍ന്നവ
ഞാന്‍ തെറ്റാണെന്ന് വിളിച്ചുകൂവുന്നു
എനിക്കറിയാം ഞാന്‍ ശരിയാണെന്ന്
സര്‍വ്വ ശരിയും ഞാന്‍ മാത്രമാണെന്ന്
എന്‍റെ ശരികളെ നീ കടമെടുക്കുമ്പോള്‍
അത് തെറ്റായി പരിണമിക്കുമെന്നും
നിന്‍റെ ന്യൂനതകള്‍ കണ്ടെൻ കണ്ണുകള്‍
ആകെ അസ്വസ്ഥ പങ്കിലമാകുന്നു
തെറ്റാണെന്ന് ഇനിയുമറിയാത്ത നീ
വലിയ തെറ്റുകളുടെ പണിപ്പുരയാണ്
എന്‍റെ ശരികളെ നീ കൊണ്ടാടുക
എപ്പോഴും എന്നെ പ്രകീര്‍ത്തിക്കുക
പതിയെ നീയും നിന്‍റെ ന്യൂനതകളും
ഞാനെന്നപോല്‍ വലിയ ശരിയായിടും
